Fitzcarraldus
Quis non habet sognum in cassetto? Quis non volet realizzare operam que eum facciat passare ad storiam? Naturalmenter ci sunt sognos magnos et sognos parvos. Ad exemplum, meus professor de latino et greco, Caietanus Infantem (qui unam voltam mihi confessavit que se divertiva ad leggere puttanatas que scribo in latino maccheronico), mihi habebat fatto tanto amare Omerus, que sognabam de diventare aedum. In meum piccolum, sum diventato cantastorie et, ut Omerus habebat facto cum graecis, narro storias melphictensorum antiqui et moderni. Alteri, invece, non se accontentant de realizzare piccolos sognos, sed habent sognos plus grandos cum i qualis pensant de passare ad storiam. C’est qui scribet, non un librum, sed un trattatum super processionem; c’est qui facit lungam camminatam cogitando de esse primus et unicus; c’est qui, siccomen ad ognis electionem prendet milles votos, se riempiet de vrachetta et cogita de diventare consigliere regionale; c’est qui pensat de esse magnum regista solum perchès mettet in scena vicendas de Nannina et Colinus. Post c’est qui volet passare ad storiam realizzando sognum altruis,ut stat facendo nostrum sindacum qui volet realizzare sognum de Fitzcarraldo. Fitzcarraldus, pro qui non lo sapesset, erat magnum commerciantem peruvianus vissutus ad cavallo intra XIX et XX secolo, qui se erat arricchitus sfruttando indigenos pro raccogliere gommam. Amabat liricam et habebat magnum sognum: costruire teatrum in foresta amazzonica. Is cogitabat de civilizzare et istruire indios cum bel cantus et, non potendo portare indios in teatro, ut Maomettus, cogitavit de portare teatros ad indios. Pro facere hoc, spesit multos soldos, sed teatrum non fuit mai costruitus. Medesima res volet facere Tommasus qui volet costruire teatrum in Melphicta. Non parvum tatrum, sed magnum teatrum cum 1.200 postis ad sedere. Certamenter non sumus in foresta amazzonica, sed non habemus capacitatem de riempire teatrum cum 1.200 spettatores paganti et, forset, nemmenus gratuitos. Dicunt que non est solum teatrum, sed etiam salam que potràs ospitare convegnos internationales. D’accordus! Sed meis amici qui habent parvos teatros de 100 postos, mihi dicunt que raramenter riescunt ad facere omnes esauritus et saepe ce remettunt. Come possumus riempire teatrum de 1.200 postos? Nescio. Certus non possumus facere ogni semmanam concertum cun Riccardus Muti aut ospitare convegnum cun presidente de Banca Europea. Allor per qualis motivis se volet facere magum teatrum? Qualches malalinguas dicet que est solum specchiettum pro allodole in quantum, verum intentum est rendere aedificabile intera area circostante teatri. Plus grande est teatrum, plus palazzi se possunt costruire intornum. Sed, come dixi, sunt solite malelingue le qualis, pur de denigrare operatum administratione, dicunt calunnias. Certum est que, causa lavori, non potròs plus andare ad prendere sivonos et asparagos. Intantum omnes tacet. Et, si omnes tacet, omnes va bene madamam marchesam!!! Petrus Caput Hurso