De Aetate Melphictense
Scherziamoci su
Come omne domenica, meam suoceram, etiam altera domenica me invitabit ad pranzo (optima res est se facere invitare, quia resparmi tempum et denarum) et, loquando de plus et de minus, descursus caddet super manifestationes aestives organizzates ab comune. Dum describebam spectaculos notabam que meam suoceram me guardabat strano ut si descrivessi res alteri mundi.
Ad certum puntum me interruppit et mihi chieset de quid loquavissem. “Ut” ego dixi “loquo de manifestationibus aetatis melphictensis”. Parebat scendesset ab cielo “Quid est” mihi resposit “ci fuerunt omnes istos spectaculos et ego nihil sapebam? Olim auscultai dicere que c’erat spectaculum super Madonnam et cum unum riccum sed non mihi interessabat et non ivi ad eos videre”.
“Madonna…? Unum riccum…? Ah! Madredeus et Kusturica! Sed, sancta foemina, sunt duos gruppos musicales internationales qui habent dato luxtrum ad nostram aetatem”. “Nationales aut internationales non eos cognosco. Et postea, non habeo prerequisites (ut illi qui serbibant ad pueros qui assistebant ad spectaculos rassegnae - Te fiabo et te racconto - quae vidit exclusi et talvoltas cacciati pueros camerae novae), non amo blues nec tantominus jazz, non habeo pueros et refuggo rumores ad sordantes. Amo liricam et musicam melodicam, teatrum leggerum et vernaculum et mihi sarebbet piaciuto rivedere spectaculos burattinorum et marionettarum qui mi avrebberos reportato ad meam infantiam, quando ibam ad videre “Commediam Pascalini” et credo sarebberos piaciuti etiam ad pueros modernos.
D’accordo, bisognat accuntentare iuvenes sed etiam nos qui non amamus jazz, et non loquo solum de antianibus, avremmos volutos auscultare aliquos concertos durante periodo aestivo. Oltrettuttos sumus nos qui pagamus taxes! Post haec philippicam tacqui. In fundo non habebat omnes tortos, ergo mihi permitto dare aennesimum consilium ad Guglielmum (sperando non sit ultimo…); proximam aetatem si omnes vas benem cercat de variare propostam culturalem in modo de accuntentare etiam mea suoceram et, qui sapet?, potest pure scappare invitum domenicalem ut assaporare brasciolas suocerae meae quae, te absicuro, sunt optimae.
P.S. Quia in Melphicta sunt moltos fantasmos qui cercant visibilitatem approfittando ultimi soli organizzas spectaclum quod accontenteràs multos et vedrai que cum “DANZA SPECTRORUM” non ci sarà plus periculum crisi.
Petrus Caput Hurso