De philosophia
Scherziamoci su
Meum professor licei, quando non me incozzabat studere philosophiam, mihi repetebat que philosophia est scientiam que adiuvat homines ad vivere melior. Poichè fuit meus professor solum pro duos annos, non habeo potuto assimilare in peino suam lectionem vitae, enim vivacchio et non me godo in toto amenitas vitae, sed me accontento.
Unus que invece habet assimilato benissimo lectionem, est status nostrum sindacum cum cui, professor philosophiae, passavit multo tempo et, tantum eum habet conconditionato, que Tommaso habet assimilato lectionem et, in fine, diventatus est socraticus. Pro pauci qui non conoscunt Socrate, volo solum ricordare que fuit magnum philosophum graecum, qui amabat facere lectionem passeggiando et, is sapientissimus, hamabat dicere “SCIO DE NON SCIRE”. Nunc, nostrum sindacum, tantum est impregnatus de cultura socratica, que est convintus de sapere de non sapere nihil. Perciò, pro amministrare civitas, habet bisogno de qualcunus que sappiat aliquid et eum dicat quid debet facere. Pro hoc motivum se est attorniatus de esperti qui sapent. Expertus de come habere soldi, expertus de come spendere soldi, expertus de come inquinare, expertus de come disinquinare, expertus de come construire, expertus de come demolire et infine expertus de come parlare et de come zittire.
Omnes questi experti costant parecchios euros ad casses comunales, sed hoc est prezzum da pagare per habere sindacum philosophum. Nunc però mihi sovvengunt paroles de meum amicum qui ibat sempre chiummus in philosophia et decebat «Philosophia est scientia cum qualis et sine qualis se remanet talis et qualis». «Et,» aggiungo ego, «casses comunales sparagnant multi denari>.
Petrus Caput Hurso