Pulchrae Statuinae
Quis, quando erat puer, non habet mai iocato ad pulchras statuinas? Erat iocum innocentem qui non habebat bisogno de nihil sed insegnabart rudimentum teatri in quantum erat basatus super mimo. Unus se girabat et indicabat tema, (personaggium, professionem, situazionem) in cui se debebant trasformare altros compagnos, post se rigirabat et scegliebat statuina plus pulchra, plus divenrtente aut plus simpatica. Ad exemplum potebat dicere: statuina dottore! Et omnes debebant assumere posam de dottore. Oppure: statuina felicità! Et omnes debebant assumere posam felicità. Cogito que Tommaso, debendo afforzas capare tres phoeminas pro iunta, habet usato medesimum iocum et, post habere facto schierare omnes candidatas , se est girato et habet gridato: “Statuinas assessoras!” Le tres que stabante melior in posa, sunt state nominate assessore. Nunc nescio qualis est stato criterium de scelta de Tommaso, pulchritudinem, portamentum, pettinaturam, sed scio que tres assessoras, in giunta, faciunt pulchras statuinas. Ad hodie eorum contributum est stato solum de abbellire riunionas giuntae et profumare scrannum de amministrazione in aula consiliare. Nessunum provvedimentum, niunam deliberam, nessunum interventum. Qualchedunas, pro facere vedere que existet habet facto passeggiatam in centro storico cum codazzo giornalistorum praepagati; altera habet informato melphictensi que regionem habet informato que existet bandum europeum; altera… scaldat sediam. Unum potrebbete dicere que se sunt insediate ab pauco tempo et debunt ancora imparare modos et tempos de amministratione et modos et tempos de politica in quantum non habent mai frequentato partiti, sindacati aut movimenti, nec se sunt mai sognate de partecipare ad eventos pubblicos se non sarsanae cum amicis. Occorret dare tempum pro imparare. Intantum hodie faciunt pulchrae statuine in municipio et contribuiscunt ad abbellire palazzum civitati ut tres grazias: Aglaia, Eufrosine et Talia, et non “Gratias mihi”, “Gratias tibi” et “Gratias…”.
Petrus Caput Hurso