Metaphora
Scherziamoci su
Olim erat lidum Pulcher Videris qui frequentatus erat al populo olivorum. C’erant diessinos, socialistos, comunistos, persorsistos et ciucciareddos. In hoc lidum se iocabat super campettum de cemento in quis, si unum cadebat, se facebat vere male; se facebant sarsanas; se potebat legere in sancta pacem et se auscultabat musicam cantautorum in sub-phondo. Se facebant etiam alleanzae electorali et se descutebat de politica et de cultura fraecandosene de quid accadebat fora, cogitando que mundum finibat ibi.
Etiam si affluenzam erat bonam, mancabat aliquid che potesset creare maggiorem consensum, per cuis, post aliquem tentativum fallitum, se fecit avanti Pintam Marinam et multas res mutatae sunt. Campettus diventatus est de sabbia, c’est ristorantem et vietatus est aedere etiam paninum sine esse redarguiti ab gestoribus, musica est ad altum volumen et c’est etiam danzam socialem, cum pulchra puella que insegnat passos, et stracchingum. Dicunt sit quid gentem comunem desiderat et infatti lidum paret plus vivum et maiormentem frequentatum ab gente comune.
Populum olivorum se est dispersus in varibus lidibus cum vana speranza de continuare ad facere cazzos proprios infischiandosene esigentiarum alterorum. Apud Pulcher Videris rimasti sunt solum socialistos, pro traditionem; rifondarolos qui, comunque vadat, debent sempre facere oppositionem in splendido isolamento; et diessini, ultimi baluardi contra massificationem qui, cum omnibus problemibus eorum, operant criticam constructivam et tentant de conciliaret esigenzas veterorum et novorum clientorum, cum speranza recondita de reportaret populum democraticum ad aedere et legere in spiaggiam sine ledere esigenzas de multis qui amant danzare, iocare et auscultare musicam latinam.
Petrus Caput Hurso