De strunzibus
Scherziamoci su
Quando eram puer andavo ad marem cum meum frater Damianus. In illo tempore c'erant solum duos lidos: “Franzese” et “Don Cristallinus” sed nos, non habendo soldos pro lidos, andavamus ad scoglium Inghilterrae. Facevamus lungam camminatam ab nostra domus que erat “in medio Cucco” usque ad scoglium; ci avviavamus de primo mattino et riuscivamus ad ritornare ad casam per pranzum.
Qualche voltam capitabat que, unam voltam arrivati ad marem, mihi venibat stimulum calandi et allor me andabam ad arricquare dretum paretum et ibi facebam meos bisognos, sed semper cum timore de esse scondirbatus.
Quando meus frater mihi insegnavit ad nuotare, cambiai abitudini defecandi. Invece de ire dretum paretum, me ne andabam lontanum in mare aperto et, quando eram ad distanzam ragguardevolem, abbassabam mutandem et cacabam in mare. Naturalmenter si facebam merdam, illa ibat in fundo, si invece erant strunzos, illi salibant ad gallam et me allontanabam subito per non sentire puzzam et perché probabam schifum.
Hoc avversionem versos strunzi mihi est rimasta usque ad hodie et, quando video strunzum, me allontano subito. Vos direte que strunzi in mare ormai non ce ne sunt plus in quanto omnes vannos ad lidum et post est veramenter difficoltosus cacare in mare. Strunzi cui me riferisco, non sunt illi qui cadunt in cesso, sed illi qui stannus semper ad gallam, chiunque vincat electiones. Habent formam diversam, enim possunt esse grassos aut magros, altos aut bassos, drittos aut curvos sed habent solum unam cosam in comunem: puzzam! Seguunt semper patronus de turnus, in quantum non sunt affectionati ad bucum culi qui eos fecit sed ad culum qui eos protegges. Sunt semper ad gallam et deridunt merdam que vas ad fondum.
Non sunt né de destra né de sinistra sed, come eos amicos pagnottistos, se menant ora ab una parte ora ab altra, secundum occasionem et sapent semper argomentare cambiamentum. Si sunt destrorsi criticant sinistram, si invece sunt sinistrorsi criticant… semper sinistram.
Temunt solum sciacquonem aut grossam ondam, per hoc sperimus que ondam anomalam eos travolgat omnes et eos faciat andare in fondo ad marem insieme ad merdam, in modo que stradas Melphictae sint pulite et non plus puzzolentes.
Autore: Petrus Caput Hurso