Separatis in casam
Socrate, homo sapiens, ad unum qui chiedebat consilium super matrimonium, dicebat: “Sposarsi aut non sposarsi idem est, in omne casum te pentirai!”. In effectis matrimonium est pulcher finchès durat et ognedunus sperat que durit, però, certes voltes, coppiam scoppiat et, pro quieto vivere, decidet de divorziare. Talvoltam, però, quando unam coppiam se separat, nascet problemam casam. Qui se ne debet andare? Generalmenter se ne vas maritum qui non sopportat plus mulier, plus raramenter se ne vas mulier, semper plus spessum, però, i duos continuant ad vivere sub medesimum tettum ad causam de penuriam abitationes oppuret penuriam de moneta. Si separationem est avvenuta civilmenter, nulla questio, ognedunus se comportat come si altrum non existet. Problemis nascunt quando matrimonium se spasciat incivilmenter, allor sunt cazzos! Cominciant dispettos, rivendicationes, sotterfugios, malationes pro rendere vitam dell’altrum unum infernum et sperare que facciat valigias. Nunc, si devortium inter duos personas qui, bene aut male, habent convissuto diversos annos non est semplicer, figuriamocis come potest esse inter duos personaggios politicos qui stant insieme ab circam duos annos. In Melphicta stiamus vivendo questam situationem ad causam devortium politicum de Tommaso cum Robert qui non sunt ultimos strumentos de banda, bensì Sincadus et Presidentem de consilium. Paret che causam de rottura siat gelosiam. Enim Robert non vedet de buon gradum eccessivam vicinanzam de Tommaso cum talis Saverius qui, sebbenet non abbiat alcunam caricam comunalem, ut petrosinus se infilat in omne decisionem et, cum suos consilieros, impediscet qualsiasi decisionem sine suum consensum. Quando Robert tozzolat ad portam, Tommasus facit dicere que est assente; quando eum telefonat, non rispondet; quando eum incontrat per corridoios municipales, facit finta de non videre. Invece appena Saverius eum cercat, Tommasus, pure ci stat scappando ad pisciare, se palesat cum rischio de farsela addossum. In paesis civilis, quando c’est rottutam de tal fattam, generalmenter, unus de duos se dimettet, invece in paesis incivilis (ut Melphicta) i duos continuant ad facere fintam de stare insieme etiam si se odiant et, non habendo ubi sfogare propriam iram, lo faciunt in consilio comunale. Nescio usque ad quandum dureràt questam storiam, spero solum que diant tempum ad centrosinistram de trovare qualchedunus ab candidare, ci se none facimmus finem de scorsam electionem et cadimmus ab padella in brace.