Dubbius hamleticus
Scherziamoci su
Stanoctes,mentre sognabam de stare in cantina Girolami Carlucci ad gustare frittellas de ricotta scquanda accompagnate ab optimo novello, apparsus est Hamletus qui, ut solitum, mihi chiesit: “Esse aut non esse”?
In primum momentum feci finta de nihil, allor is represit: “Petrus, esse aut non esse civitas?” Incazzatus, quia habebat disturbato me et meum amicum Gerolamum, resposi: “Sum cives, non possum esse civitas”!
“Petrus- dixit ancor Hamletus – non facere gnorrus. Tu es civitas aut non es civitas»?
Allor capii ubi volebat ire ad parare et dixi: “Per ora sum cives et DiEssus, post se vedras”.
Poverus strunzus – continuavit Hamletus – coglionus eri et coglionus resterai. Non capiscit que, si deventi civitas, in casum victoriae, potrai ambire ad postum comandi oppure habere incaricum de sub-governo et alteri favori, sed, rimanendo fora, nihil potrai pretendere”?
Ad hoc puntum me incazzai et dixi: “Coglionus erit tu, carus princeps Danimarcae, in quantus non est dicto que, qui aderiscet post avrà postum poteri menter qui non aderiscet resteràs ad cantonem. Multus dependet ab grado de vicinanzam et submissione ducis. Experientia de questis sex annos mihi habet insegnato multo».
Hamletus resposit: «Perché almenus non facis finta de aderire, ut faciunt multi, et tienis oculos apertos et orecchias tesas ut sondaret terrenum”?
Et ego: «No, carus Hamletus, si mihi stai proponendo de ire fora ab melma, te respondo que melior est stare in melma plustosto que finire in merda, et post, rimanendo cives debeo rispondere ad meam coscientiam, si devento civitas debeo rispondere de coscientia alterorum, cosa que preferisco non facere”.
Et is: “Quindi non vis nec aderire nec sabotare”?
“Nec aderire, nec sabotare,sed contribuire ad victoriam olivorum et, datus que hoc annum sunt paucae, facere in modo que proximum annum, raccoltum sit plus abbondantum”. Post hoc me sum svegliatus, maledicedo Hamletus et eos dubbios qui me habebat facto sparire Gerolamum et eum vinum gratis que nunc me toccheràs ire ad accattare.
Petrus Caput Hurso