De callis et sassolinis
Scherziamoci su
Olim erat pulchra puella: capellos lunghos, coloritus olivastrus, visus
ovalis et corpus perfectus. Haec puella, sed, habebat parvum defectum ad
pedes quia erant multos grandos et sproporzionati ad suam staturam. Se
recavit allor apud doctor qui, sebbene fuisset bravus, ut eam portaret
secum, decretavit, cum multa “faciloneria” que colpa erat de 420 callos qui causati erant ab 420 sassolinis qui habebat in scarpis.
Pulchra puella sapebat benissimo qualis fuisset causam callorum, et ab doctor cercabat solutionem, in quantus in suo “casino” arrivatus erat novum lenonem qui “amatus” erat ab omnes.
Allor doctor eam portabit secum in clinica Bottiglioni, specializzata in perdita callis, solum que posit unam conditionem: debebat facere actum soctomissionis et se facere tatuare in frontis.
Nell’auscultare questes conditiones, puella se rebellavit quia non volebat deturpare pulchrum visum, et allor doctor le proposit de se facere tatuare in fondo schiena et puella accettavit (si non mihi credete, ite in spiaggia ad verificare).
In clinica Bottiglioni curam non dedit effecti sperati, in quantum calli ab 420 devenerunt 952 cum magno dolore de puella et de doctor qui, habendo parvos pedes, sperabat in trapianto callorum.
Nunc que calli aumentati sunt, sperant in intervento de Tommaso qui, causa paura contagium, habet deciso de non se intromettere et, proprium pro ei adiuvare, habet deciso de regalarle maxi confetionem callifugorum et, pro omne evenientiam, scatolonem de garze, cerotti et bendae: sapete?
Sassolini possunt sortire ab scarpis et finire in frontis…
Petrus Caput Hurso